Otel Pasifik I Barlas Omay
Bütün hikâyesi tek cilt altında toplanan Otel Pasifik, senaryosundaki bazı zaaflar sebebiyle potansiyelini tam anlamıyla açığa çıkartamasa da çizimleriyle harika bir eser. Barlas Omay inceledi. 10. sayımızdan… “Otel Pasifik”in kesinlikle ilgi çekici bir konuya sahip olduÄŸunu düşünüyorum ve arka kapaktaki “Bir insanı cinayet iÅŸlemeye iten ÅŸey nedir?” sorusu da katillerin psikolojisi üzerinden güzel cevaplanıyor. Çizgi romanımızın senaryosu, kontrol edemediÄŸi duygularının dürtü ve saplantıya dönüşmesiyle cinayet iÅŸlemeye baÅŸlayan insanları anlatıyor ama burada ufak bir sıkıntı var; senaristler de farkında olmadan bir cinayet iÅŸliyorlar: Ana karakterin motivasyonunu daha bebekken öldürüyorlar. Her sabah poÄŸaça aldığınız börekçideki kasiyer… AkÅŸamları kapı kapı gezip çöp toplayan kapıcınız… Aynı ofiste beraber çalıştığınız iÅŸ arkadaşınız… Her gün görüp selam verdiÄŸiniz veya sohbet ettiÄŸiniz bu kimselerle ilgili fikriniz “Kendi halinde, efendi biri…” belki de. Ama bir gün geliyor o sessiz sakin insanlardan birinin önceki gece, ekmek bıçağını karşısındakinin karın boÅŸluÄŸuna sapladığını öğreniyorsunuz. “Kimseye karışmayan, kendi halinde, düzgün biriydi. Katilin o olduÄŸunu duyunca ÅŸoke olduk.” Tanıdık bir açıklama deÄŸil mi? Katil olan kiÅŸinin davranışları bir anda deÄŸiÅŸim gösterebilir ama ya duyguları? BaÅŸka birinin ruhunu bedeninden sıyırıp alma isteÄŸinin bir anda ortaya çıktığını söylemek biraz zor; dertli bir iç çekiÅŸten ters ters bakmaya, tehdit etmekten saldırıda bulunmaya ve en son öldürmeye devamını oku...